Διαδήλωση για την άμεση απελευθέρωση του αναρχικού Κώστα Σακκά
Σάββατο 29 Ιουνίου 2013 στις 11.30
Σταθμός ΗΣΑΠ Μοναστηράκι
>Αλληλεγγύη στους εξεγερμένους της Τουρκίας και όλου του κόσμου!
>Στις 28/5 οι εργάτριες στον καθαρισμό της φιλοσοφικής ξεκίνησαν απεργία!
Στις 28/5 οι εργάτριες στον καθαρισμό της φιλοσοφικής ξεκίνησαν απεργία λέγοντας το αυτονόητο: όσο τα αφεντικά μας δουλεύουν, όσο τα αφεντικά μας δεν μας πληρώνουν, δεν θα δουλεύουμε για αυτούς!
Όπως είναι γνωστό το δημόσιο πανεπιστήμιο, αρκετά χρόνια πριν την συμβολική του κατάρευση, είχε ανοίξει το πεδίο για την ιδιωτική πρωτοβουλία: την μαφιόζικη σχέση της εργολαβίας. Μια σφαίρα ιδιωτικής πρωτοβουλίας και συμφέροντος, που διαμεσολαβεί την σχέση πανεπιστημίο- εργάτριες στην καθαριότητα.
Η ιστορία της διαμεσολάβισης είναι σχετικά απλή: Κάθε χρόνο τα ιδρύματα κηρύτουν διαγωνισμό για το ποια εταιρία θα διευθύνει αυτήν την προσοδοφόρα μπίζνα. Με τα φράγκα που εισπράττουν από το πανεπιστήμιο οι εργολάβοι καλούνται να διαχειριστούν, ανάμεσα στα άλλα, και τους μισθούς των εργαζομένων -στην φιλοσοφική εδώ και αρκετά χρόνια τον ρόλο αυτό έχει αναλάβει η Σιμωνετάτος ΑΕ & ΣΙΑ. Είναι σαφές (χρόνια τώρα, αλλά θα το πούμε ξανά), οι εργάτριες στην καθαριότητα κάθε μέρα εργάζονται σε ένα διαφανές κάτεργο. Είναι σαφές, το πανεπιστήμιο κάθε χρόνο επιλέγει την μαφία , ως τον αποδοτικότερο τρόπο να διαχειρίζεται τις εργάτριες στην καθαριότητα. Είναι σαφές, το ημι-εγκληματικό/ μαφιόζικο κεφάλαιο βρίσκεται οργανικά συνδεδεμένο με το νόμιμο κεφάλαιο εντός της κρατικής δομής, μεθοδεύοντας την συλλογική τους κερδοφορία.
Η κερδοφορία των αφεντικών δεν πέφτει, όμως, από τον ουρανό. Αντίθετα, πατάει στο έδαφος. Στο έδαφος της ολοένα και πιο βαθιάς/άγριας εκμετάλλευσης της εργασίας των εργατριών και των εργατών, των αποκλειστικών παραγωγών του κοινωνικού πλούτου. Οι εργολαβίες αποτελούν την εγγύηση πως η απαξίωση των εργατριών θα είναι το διαρκές παρόν, την εγγύηση πως το βλέμμα των ρουφιάνων (φοιτητών, ακαδημαικών και άλλων, δόξα τον Αλλάχ είναι πολλοί, παράπονο δεν έχουμε!) θα εναλλάσεται με το βλέμμα των επιτηρητών- προϊσταμένων φροντίζοντας «να γίνεται καλά η δουλειά», την εγγύηση πως εντός της ακαδημαικής κοινότητας θα παραμένουν αόρατες. Άλλωστε η οργανωμένη βλακεία των φοιτητών και των ακαδημαικών δεν μπορεί να δει τίποτα περισσότερο από σκούπες που κινούνται και καθαρίζουν υπό την επήρρεια κάποιας σκοτεινής μαγείας.
Όμως, οι σκούπες και οι σφουγγαρίστρες (μονάχα) στα χέρια των εργατριών που τις χειρίζονται, έχουν αξία χρήσης.
Όχι μόνο γιατί η εργασία τους είναι αναγκαία για όλους/ες εμάς, αλλά γιατί όταν απεργούν οι σκούπες τους σηκώνονται και πέφτουν στα κεφάλια των αφεντικών τους για λογαρισμό όλων μας. Το δεδομένο καθάρισμα από τις αόρατες δεν είναι πια δεδομένο, και αυτές δεν είναι πια αόρατες. Η μαχητικότητα και ο τσαμπουκάς τους αφήνει την ακαδημαική κοινότητα γυμνή. Αποκαλύπτει πως πίσω από το νεκρό κύρος των πανεπιστημιακών βρίσκεται η ζωντανή εργασία και η κοινωνικότητα των εργατριών που στέκεται κόντρα στις ρουφιανιές και τις απειλές με το μοναδικό τους όπλο: τη συλλογική – με αργά και σταθερά βήματα- οργάνωση τους.
αλληλέγγυοι/ες φοιτητές/τριες
>10-100-1000 καταλήψεις!
Σήμερα Τρίτη πέριπου 40 φοιτητές απελευθερώσαμε το κλειστό κουφάρι που μέχρι πέρυσι λειτουργούσε σαν βιβλιοπωλείο.
Στόχος μας, ένας χώρος ανοιχτός σε όσους εμπλέκονται με την πολυτεχνειουπολη (φοιτητές, εργαζομένους και γειτονια του Ζωγράφου). Ένας χώρος στον οποίο οι δυνατοτητες μας -ατομικές και συλλογικές- θα συναντηθούν και θα παράγουν έξω από τις κυριαρχες μορφες και σχήματα.
Απέναντι στην λογική που θέλει τους χώρους κλειστούς να ρημάζουν απλά γιατί δεν μπορούν να παράγουν φράγκα για τον “ιδιοκτήτη”.
Απέναντι στην λογική που βαπτίζει αξιοποίηση την εμπορική/κερδοσκοπική χρήση και όχι την συλλογική αυτοδιαχείριση και ανάληψη ευθυνών.
το κείμενο που μοιράστηκε:
η αφίσα για τις πρώτες δράσεις:
μερικές φωτογραφίες:
>Κείμενα σχετικά με την καταστολή στα μέσα αντιπληροφόρησης και τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό (και) στο πανεπιστήμιο…
Η μπροσούρα της εκδήλωσης για την Χαλκιδική και τις οικονομικές και πανεπιστημιακές προεκτάσεις αυτής της “επένδυσης”
Παρέμβαση για την “επενδυση” στην Χαλκιδική σε καθηγητή που συνεργάζεται με την εταιρία.
ο καθηγητής Δ.Πάνιας των Μεταλλειολόγων Μηχανικών δέχτηκε την επίσκεψη από 25 άτομα στο μάθημά του.
Αφορμή τα ερευνητικά του σε σχέση με την εξόρυξη χρυσού, καθώς και την συμμετοχή του σε συνέδρια με θέση υπέρ των μεταλλείων.
Όλα αυτά ενώ ο εν λόγω καθηγητής συμμετείχε σαν συνεργάτης στην προηγούμενη εκμετάλλευση από την TVX Gold,που ακόμη και το ΣτΕ έκλεισε για σωρεία περιβαλλοντικών παραβιάσεων.
Ο μανδύας της “επιστημοσύνης” δεν παρέχει πλεον το ακαταλόγιστο.
Στο πλευρό των κοινωνικών αγώνων !
Οι καθηγητάδες θα μας βρουν απεναντί τους !
Εκδήλωση – Συζήτηση:
Ο αγώνας των κατοίκων της Χαλκιδικής και οι πολιτικές, οικονομικές και πανεπιστημιακές προεκτάσεις
Τρίτη 9 Απριλίου 15:30 Κεντρικό Αμφιθέατρο Μεταλλειολόγων Μηχανικών
(πολυτεχνειούπολη ζωγράφου)
ακολουθούν τα κείμενα που μοιράζονταν (ένα για τον καθηγητή και ένα με το κάλεσμα), και οι αφίσες
σε .pdf τα κείμενα
Εκδήλωση για Χαλκιδική – Τρίτη 9/4
Συγκέντρωση/μικροφωνική Αλληλεγγύης στις καταλήψεις
Πως ψηφίσαμε για τα Συμβούλια Διοίκησης !
Να ξεκινήσουμε λέγοντας οτί τελικά δεν ήταν και πολύ δύσκολο.
Αρχικά δημιουργείς mail του αγαπημένου σου καθηγητή.
Στην προκειμένη του Δ.Α. της σχολής Αγρονόμων Τοπογράφων.
Στην συνέχεια στέλνεις mail στα τζιμάνια του Υπουργείου και του αδιάβλητου συστήματος Ζευς, και αυτοί -πολύ ευγενικά είναι η αλήθεια- μας έστειλαν κανονικότατα κωδικό ψηφοφορίας.
Ακολουθούν τα screeshots της επικοινωνίας για του λόγου το αληθές .
(κλικ στις εικόνες για το κανονικό μεγεθος)
μαιλ που στάλθηκε
μαιλ απάντησης του ΖΕΥΣ
Τελικά μάλλον είναι δυνατή
η φοιτητική συνδιοίκηση …
Δεν νομίζουμε ! Είτε με το προηγούμενο είτε με το “καινούργιο” μοντέλο το πανεπιστήμιο και η λειτουργία του, καθορίζονται από κρατικά και επιχειρηματικά συμφέροντα, και απέχει μακράν από το να παράγει γνώση προς όφελος όλων.
Το πανεπιστήμιο ήταν και παραμένει, ένα πλέγμα σχέσεων, πολωμένων προς την χειρότερη κατεύθυνση, όπως απλήρωτοι και υποτιμημένοι εργολαβικοί εργαζόμενοι, ερευνα με υποπληρωμένους διαδκτορικούς και καθηγητάδες να βγάζουν εκατομμύρια, έρευνα για πολεμικούς και κατασταλτικούς σκοπούς (Νατο, τείχος Frontex κ.α.) ενώ ταυτόχρονα η μεγάλη μάζα των φοιτητών σφυρά αδιάφορα τρώγοντας το παραμύθι περί “καθαρής επιστήμης” και κοινωνικής ανέλιξης.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον καθε αυταπάτη περι συνδιοίκησης και “δημοκρατικότητας” του πανεπιστημίου δεν είναι πολλά παραπάνω από “ανόητη”. Είναι ανέφικτη .
Η πραγματικότητα εντός και εκτός της φοιτητικής γυάλας παραμένει συγκρουσιακή .
Υ.Γ. τελικώς δεν ρίξαμε την ψήφο μας στην ηλεκτρονική κάλπη, καθώς την τελευταία στιγμή εμφανίστηκε διχογνωμία για το ποιος μανατζερ μας εκπροσωπεί καλυτερα ..
ακολουθουν μερικές ακόμη φωτο …